Dişhekimliği Günü

Toplum Ağız Diş Sağlığı Haftası, bilimsel dişhekimliği eğitiminin başladığı gün olan 22 Kasım’ı içine alan hafta itibariyle Türk Dişhekimleri Birliği (TDB), dişhekimleri odaları, üniversiteler, dişhekimliği alanında faaliyet gösteren yayın kuruluşlarının gerçekleştirdiği çeşitli etkinliklerle kutlanıyor. Türk Dişhekimliği için milat sayılan 22 Kasım, 1996’dan beri “Dişhekimliği Günü” olarak kutlanıyor.    

Türk Dişhekimliği Tarihi, yüzyıllarca Türk Tıp Tarihi içinde bir bölüm olarak incelendi. Ancak bir cerrahi sanat alanı olan dişhekimliğinin, 19.yüzyılda bütün dünyada olduğu gibi Türkiye’de de gelişmeye başlaması onun, ayrı bir bilim dalı olarak incelenmesini kaçınılmaz hale getirdi. 14 Mart 1827’de kurulan Tıphane ve Cerrahane-i Amire, Osmanlı İmparatorluğu’nda tıp öğretiminin ilk modern aşamasını oluşturmuştu. Okul daha sonra tıphane ile birleşerek 1938’de Mektebi Şahane adını almıştır. Sivil tıbbiyenin 1 Ekim 1908’de fakülte unvanını almasından sonra 22 Kasım 1908’de bütçesi oluşturularak resmi bir yapıya kavuşturulan Dişçi Okulu, 28 Ekim 1909’da fiilen eğitime başladı. Dişhekimliği okulunun kurulması ile birlikte dişhekimliği eğitimi de çağdaş bir şekil aldı.

Okulun ilk kurulduğunda eğitim süresi iki yıldı. İlk ders programına göre, fizik, botanik ve zooloji dersleri Eczacı Mektebi hocaları tarafından veriliyordu. 9 Kasım 1909 tarihli ilk ders programı şu derslerden oluşuyordu: Diş Hastalıkları ve Kliniği, Diş Tedavisi Teori ve Pratiği, Anatomi, Fizyoloji, Histoloji, Dişhekimliği Farmakolojisi, Anestezi ve Sağlık Koruma.

Dişçi Okulu ilk mezunlarını 30 Temmuz 1911 tarihinde verdi. Mezunların sayısı 43 kişidir. 1933 üniversite reformuna kadar eczacı ve dişçi okulları tıp fakültesine bağlı olarak yönetilirken, 31 Temmuz 1933’te Diş Okulu, İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Dişhekimliği Yüksek Okulu adını aldı ve eğitim yılı üçten dört yıla çıkarıldı.

Türkiye’de bugün 18 dişhekimliği fakültesinin 15’inde eğitim yapılmakta olup, yılda yaklaşık 1000 öğrenci mezun edilmektedir. Türk dişhekimlerinin cinsiyet dağılım grafiğine göre, hekimlerin yaklaşık yüzde 63’ü serbest, yüzde 15’i kamuda (oda üyesi değil), yüzde 10’u kamu ve serbest, yüzde 6’sı kamuda (oda üyesi, muayenehanesi yok) çalışırken yüzde 6’lık bir kısmı mesleğini yapmıyor.